50 redenen waarom dierenarts assistenten geweldig zijn

Deze blog is een ode aan alle dierenartsassistenten die zo hard werken in een tak van de gezondheidszorg waar men vaak een verkeerd beeld van heeft. Waarom dierenartsassistenten onmisbaar zijn voor de dierenarts, de dieren en de klanten.
Met een gratis e-book die je kunt downloaden.

1. Een dierenartsassistente kan twee telefoontjes tegelijk aan, een klant bij de balie helpen en een hond vasthouden en dan nog blijft ze lachen.

2. Ze zijn niet bang om een klant te helpen die op de parkeerplaats een aantal zakken voer, vier honden aan de lijn en dreinende kinderen onder controle probeert te houden.

3. Ze trekken de gekste bekken en kirren, knorren en klakken erop los zodat de dierenarts snel een injectie kan geven zonder dat het dier het door heeft

4. Ze doen hun werk omdat ze ervan houden, niet omdat ze rijk willen worden. Want laten we eerlijk zijn, werken met dieren maakt je niet rijk.

5. Ze hebben ninja-achtige reflexen die dierenartsen beschermen tegen aanvallende klauwen en tanden.

6. Zij zetten zich in om dierenartsen te beschermen tegen de wilde hond/kat/fret/muis/konijn/cavia/vogel zodat dierenartsen de medicatie kunnen toedienen.7. Ze weten een kat uit een onmogelijke mand te krijgen zonder fikse beschadigingen op te lopen.

8. Ze zijn niet bang om er als een dwaas uit te zien en hun lichaam dusdanig te verdraaien zodat een dierenarts zijn patiënt kan behandelen.
Denk aan een heftige twister met een hond of kat ergens ertussenin.9. Ze weten hoe ze hun dierenarts een broodnodige impuls kunnen geven op het moment dat de dierenarts dat nodig heeft.

10. Ze weten feilloos wanneer dierenartsen dringend behoefte hebben aan chocolade of koffie, of beide. 11. Ze zullen urenlang hun patiënten verzorgen…. Ook als dat de lunchtijd kost.

12. Niets schrikt hen af van hun lunch. Ze zijn niet bang om een klysma tussen het lunchen door te geven.13. Als het gaat om een patiënt in nood, denken ze er niet twee keer over na om te blijven tot de patiënt niet meer in nood is.

14. Ze houden ervan om een puistje te laten knappen of een abces uit te spoelen. Echt waar, ze kicken erop.

15. Zij slagen erin om de kliniek, en alle kleding, iedere dag weer haarvrij te krijgen.16. Ze denken er niet twee keer over na over het slaapgebrek dat met de hand opvoedende kittens met zich meebrengen.

17. Als het gaat om puppy’s en kittens die nog een huisje zoeken dan kunnen ze gewoon geen nee zeggen. En dit geldt ook voor een zwerfdier dat op zoek is naar een thuis. Honden, katten, konijnen, vogels, cavia’s, egels enz.

18. Als er een manier is om te lachen om een situatie, zullen ze die vinden. Donkere humor, lichte humor, wc-humor, noem maar op, ze doen het gewoon.

19. Ze doen alles voor chocolade. Je kan ze bijna niet gelukkiger krijgen.20. Ze vergeven de dierenartsen voor dingen die in een doek zijn achtergebleven en een tochtje door de wasmachine heeft gemaakt…. verrassing!

21. Ze ontpoppen zich als ware monteurs van apparaten om alles draaiende te houden.

22. Ze weten wanneer ze een handdoek moeten wassen en wanneer ze hem moeten weggooien.23. Ze doen hun best om de planten en bloemen in de kliniek te onderhouden maar dat gaat ze een stuk minder goed af dan het helpen van dieren.24. Ze zijn een klankbord voor dierenartsen. Denk aan lange operaties en dat een dierenarts het nooit goed genoeg kan doen voor alle klanten.

25. Ze willen blijven leren en hun vaardigheden blijven verbeteren….

26. Zij zijn van vitaal belang om pas afgestudeerde dierenartsen te helpen om praktijk ervaring op te doen.27. Ze krijgen het voor elkaar om uit een schijnbaar minieme hoeveelheid bloed een bloedonderzoek in werking te krijgen. Enkel om te vermijden dat het dier nog een keer geprikt moet worden.28. Ze zijn inventief. Je kan dan denken aan een staartverband voor een hond met vervelende diarree om de huid te beschermen, spalken voor fretten, sokken voor honden etc.

29. Ze hebben overal dierenvrienden en veterinaire contacten. Als je een huis nodig hebt voor een dier dan is de kans groot dat ze iemand kennen.30. Ze kunnen een cavia of konijn een geweldig kapsel geven.

31. Ze zijn niet bang om een baby rat of kitten in hun BH te stoppen om ze weer op temperatuur te krijgen.32. Ze zullen zonder klagen en te kotsen alle lichaamsvloeistoffen opruimen. Pies, poep, bloed, braaksel, pus, speeksel, slijm en maar blijven lachen.

33. Ze zijn sterk! Emotioneel en fysiek. Ze tillen zware honden en katten op, verplaatsen zware apparatuur en hebben enorm veel kracht in hun handen om de infuuszakken goed te hanteren.34. Ze kennen de (dieet)voeding van voor naar achter en vertellen hier graag over aan iedere eigenaar die daar meer over wil weten.

35. Ze weten heel veel over de medicatie die op voorraad is. Ook dingen zoals bestelnummers, waar en wanneer het het goedkoopste te bestellen is, niet leverbaar of wel leverbaar is én of het lekker smaakt.36. Ze houden de baasjes rustig en indien nodig op de hoogte terwijl onze dierenartsen in de operatiekamer staan en daardoor niet in staat zijn om met de eigenaren te praten.37. Stiekem moeten ze erg lachen om wat er nu weer uit de maag komt van een labrador.

38. Die vingers zijn gemaakt om te zoeken. Ze vinden in een mum van tijd een teek op een hond, ongeacht hoeveel haar die hond heeft.

39. Hun huisdieren zijn beter gehoorzaam dan die van de dierenartsen…40. Ze zijn bereid om hun vrije tijd, of hun lunchpauzes, op te geven om een verdwaald of gewond dier op te pikken om het naar de kliniek te brengen.

41. Ze denken ook niet twee keer na over het opvangen van zeer jonge vogels die om het uur via een kropsonde gevoerd moeten worden. Ook ’s nachts!42. Wat er in de behandelkamer gebeurt, blijft in de behandelkamer. Ze zullen het bildecolleté of ondergoed van de eigenaar dat te zien was tijdens het worstelen met de eigen hond, nooit door vertellen.43. Ze zullen niet snel opgeven voor het vinden van de eigenaar van een verloren hond of kat. Ze zullen blijven zoeken zelfs als dat betekent dat ze erachter moeten komen wie de microchip heeft gemaakt, waar de microchip is verkocht en welke dierenkliniek de microchip heeft ingebracht. Ze zullen vragen om hun gegevens te doorzoeken en daarna bellen ze alle andere lokale dierenartsen op om hen te laten weten dat het verloren dier bij ons in de kliniek is.44. Ze doen hun uiterste best om hun klanten te helpen – zelfs als dat betekent dat ze een zieke hond bij iemand thuis moeten ophalen onderweg naar hun werk of hem terug moeten brengen op weg terug naar huis.

45. Of bij een bejaardentehuis langsgaan om een dier een ontwormingstablet te geven. Ze zijn meer dan bereid om te helpen.46. Ze zijn uitzonderlijk goed in het opvangen van hondenurine. Zelfs van honden die heel ver de bosjes inkruipen en een ieniemienie plasje doen.

47. Zij organiseren een open dag van de kliniek dusdanig goed dat die dag goed verloopt….

48. Ze bieden een broodnodige schouder aan alle klanten die huilen wanneer zij net hun beste maatje zijn kwijtgeraakt.

49. Ze hebben een eindeloos aanbod van medeleven en een luisterend oor…

50. Ze zijn gewoon GEWELDIG in alle betekenissen van het woord!

Wil jij deze 50 redenen nog eens rustig teruglezen? Vraag hier het gratis e-book aan.

.arformSUBSCR_1604353198801 {font-family:Open Sans; font-size:12px; line-height:20px;font-weight:normal;font-style:normal;border:2px solid #971010;border-radius:4px;color:#000000;display: block;background-color:#ffffff;}@media only screen and ( min-width: 1405px ) { }@media only screen and ( min-width: 1100px ) and ( max-width: 1405px) { }@media only screen and ( min-width: 981px ) and ( max-width: 1100px ) { }@media only screen and ( min-width: 768px ) and ( max-width: 980px ) {}@media only screen and ( min-width: 480px ) and ( max-width: 767px ) {}@media only screen and ( max-width: 479px ) {}.arformSUBSCR_1604353198801 label.ar_req::after { content: ” *”; padding-right:4px; }.arformSUBSCR_1604353198801 label { color: #000000; text-align:left; font-family:Open Sans; font-size:12px; line-height:20px;font-weight:normal;font-style:normal;}.arformSUBSCR_1604353198801 .help { color: #000000;font-family:Open Sans; font-size:12px; line-height:20px;font-weight:normal;font-style:normal;}.ar-short { max-width: 200px!important; }.ar-inline-margin { margin-right:1em; }

function checkSUBSCR_1604353198801(form) {
var missing = false;
var avg = false;
var missingFields = ”;
for (i=0; i<form.elements.length; i++) {

if (form.elements[i].name === ‘relation_firstName’) {
if (form.elements[i].value === ”) {
missing = true;
missingFields = missingFields + ‘\nVoornaam’;
}
}
if (form.elements[i].name === ‘relation_email’) {
if (form.elements[i].value === ”) {
missing = true;
missingFields = missingFields + ‘\nE-mailadres’;
}
}
}
if (missing) {
alert(‘De onderstaande velden moeten zijn ingevuld:\n’ + missingFields);
return false;
}
if (!form.elements[“relation_avg1”].checked) {
alert(‘Er is geen toestemming gegeven’);
return false;
}
if (!form.elements[“relation_avg2”].checked) {
alert(‘Er is geen toestemming gegeven’);
return false;
}
return true;
}