Brokken worden gemaakt van granen, vetten, eiwitten en vitaminen en mineralen. Afhankelijk van het merk brok worden er nog conserveringsmiddelen en antioxidanten aan toegevoegd. Tijdens het productieproces wordt brok verhit. Geperste brok tot 72 graden en geëxtrudeerde brok tot 130 graden Celsius. Tijdens dit verhittingsproces worden er verbindingen gemaakt tussen de suikers (zetmeel) en de eiwitten. Dit noemt men in de scheikunde een Maillard reactie. Deze naam komt van de chemicus Louis Carnille Maillard.
Deze Maillard reactie geeft de typische bruine kleur aan brokken. De reactie vindt ook plaats als u uw witbrood in de broodrooster stopt. Deze verkleurt dan ook bruin. Ze noemen dit “Advanced Glycation Endproducts”.
De suiker-eiwit verbindingen geven een vreemde smaak aan de brok. Vandaar dat er geur,kleur en smaakstoffen aan toegevoegd moeten worden.
Het ernstige is dat deze verbindingen laaggradige ontstekingsreacties veroorzaken, die met name de ogen kunnen aantasten. Staar bij honden is hier een gevolg van. Waarbij diabetes type II en ouderdom een versterkende rol spelen. Gezien brok vol geraffineerde suikers zitten, is diabetes type II een ziekte waar vrijwel alle brokgevoerde honden aan leiden.