Erwin en ik hebben een oudje. Karel, ons Chinees naakthondje, is bijna 15.5 jaar en sinds vorig jaren vieren we iedere drie maanden een klein feestje.
Ons oudje slaapt veel. Hij loopt stram, valt snel om, hij hoort al enige tijd niet meer zo goed, zijn oogjes doen het minder dan voorheen. Zijn neus werkt nog top.
En dan zien we hem liggen in een krulletje zoals wij dat noemen. Diep vertrokken en aan het knorren of zelfs snurken.
Als ik dat knorren hoor dan mijmer ik weg.
Karel onze meest ondeugende hond die we hebben gehad. O wat was hij snel wanneer we dat dus niet wilde. Je keek, zag Karel, je knipperde met je ogen, Karel foetsie! Keffend op een andere hond af. Oeh wurg neigingen had ik dan. Dan lette ik zo goed op en het ging vaak goed maar soms hè soms …..
En springen dat deed hij ook altijd. Net als Tijgetje van Winnie de Poeh. Tong tong tong op zijn achterpoten.
Stoer dat was hij ook. Abseilen, van een reuze glijbaan de berg af, wandelingen in de bergen van Oostenrijk, in de bergen van Spanje, rennen over de kop slaan. Altijd blij meedoen, meewillen en geen krimp geven.
Negen levens
Negen levens moet hij hebben, waarvan 8 verbruikt door chocolade te eten. Karel had namelijk een ingebouwde wichelroede voor chocolade Echt waar zooooo erg. Dan ben je de hond van de dierenarts en tevens grootverbruiker van het braakmiddel in de kliniek.
En nu is het iedere ochtend als Erwin beneden in de kamer komt checken of hij nog leeft. Als ik na boodschappen thuis kom, checken of hij nog leeft.
Hij gaat achteruit
Er zijn goede en slechte dagen. De goede momenten worden minder en korter. Mee met wandelen werd mee in de wandelwagen tijdens het wandelen. Mee in de wandelwagen is inmiddels gewijzigd in klein stukje over straat lopen omdat hij lang in de wandelwagen niet meer red.
Ook begint hij vaker ’s nachts te spoken. Hij begint te loeien en is de weg kwijt.
Zindelijk is hij al maanden niet meer. Als hij wakker wordt en opstaat dan red hij het niet meer tot de tuindeur.
Hij slaapt bijna de hele dag. En bij het opstaan valt hij snel om.
Maar als hij dan wakker is
Dan is hij nog steeds de baas over de andere honden.
Eet hij zijn hele bakje met voer leeg.
Bedelt voor wat lekkers.
Wil bij je liggen op schoot of plakt tegen je aan.
En kijkt je aan met zijn oude koppie en doordringende oogjes *💓
Hoe lang nog?
Bij Erwin en mij komt het besef van hoe lang nog?
O wat zouden we graag willen dat hijzelf zijn negende kaart trekt en lekker in zijn slaap over de regenboogbrug gaat naar ooit.
Maar er is ook een kans dat de goede momenten niet meer opwegen tegen de ouderdom en zijn hartje maar blijft doortikken. Dan zit er niets anders op dan dat wij, ook voor ons, die loodzware beslissing moeten gaan nemen.