Het likken aan de poten is iets wat veel voorkomt als klacht bij honden, maar wat kan hier eigenlijk de oorzaak van zijn?
Je hond draagt natuurlijk geen sokken of schoenen, zoals wij mensen wel doen. Ze lopen buiten dus eigenlijk altijd op hun blote poten. Dit betekent dat de poten constant in aanraking komen met allerlei milieuchemicaliën. Deze stoffen kunnen irriterend zijn en het obsessief likken kan beginnen.
Erwin en ik hebben een oudje. Karel, ons Chinees naakthondje, is bijna 15.5 jaar en sinds vorig jaren vieren we iedere drie maanden een klein feestje.
Ons oudje slaapt veel. Hij loopt stram, valt snel om, hij hoort al enige tijd niet meer zo goed, zijn oogjes doen het minder dan voorheen. Zijn neus werkt nog top.
De anatomie van het oor van je hond is anders dan het oor van de mens. Waar het interne kanaal bij de mens recht en horizontaal loopt, heeft de gehoorgang van je hond de vorm van een ‘’L’’.
In het oor zitten klieren die oorsmeer aanmaken. Samen met het haar in het oor wordt dit naar buiten gewerkt.
Het vak diergeneeskunde is uitgebreid, heel uitgebreid. Humane geneeskunde heeft het eigenlijk maar makkelijk. Je hebt te maken met één diersoort namelijk het zoogdier Homo Sapiens of te wel de mens.
Oké je hebt veel verschillende mensen maar qua techniek zitten ze op wat uitzonderingen na hetzelfde in elkaar. En een klein baby’tje is nog altijd groter dan een parkiet.
Als je deze blog hebt gelezen dan weet je gelijk wat onze grootste struggle is van een pup.
Erwin en ik hebben weer een pup. Het is niet onze eerste pup, het is zelfs niet onze eerste Chinese Crested pup. Het is inmiddels onze vierde Chinese bloterik die wij in onze armen mogen sluiten na lange tijd op de wachtlijst te hebben gestaan bij onze favoriete fokker.
Vandaag kreeg een van onze paraveterinairen een telefoontje. Een bijzonder telefoontje. De hond van mevrouw, een border collie van vijf jaar, was gevlucht door het badkamerraam naar buiten. Mevrouw was doodongerust dat haar hond een letsel had opgelopen. De badkamer was namelijk op de eerste etage.
Mevrouw was in volle paniek naar buiten gerend en haar hond was nergens meer te bekennen. Doodongerust is ze gaan zoeken waar hij was.
Het vak dierenarts is een bijzonder vak. We horen bij de medische beroepsgroepen en moeten ons houden aan de wetten en regels die daarbij horen. Maar dezelfde overheid heeft bepaalt dat dieren dingen zijn, een product.
Voor ons is hét nieuwe woord van 2020; De Coronapup. Elk nadeel heeft zijn voordeel blijkt ook in dit bizarre jaar te gelden.
Het verplichte thuiswerk, in huis moeten blijven, kinderen niet naar school, de vakantie die niet door kon gaan etc. Allemaal dingen die als “gewoon” werden beleefd en geleefd bleken niet meer zo “gewoon” te zijn. Ieder mens wil vreugde in zijn leven en de opgelegde verplichtingen gaven dat niet.
Ik ken bijna geen beroepsgroep die zo goed bereikbaar is dan dierenartsen.
Je belt en je krijgt vrij vlot een assistente aan de telefoon. Vaak kan je nog dezelfde dag of de volgende dag terecht. De meeste klanten zijn gewoon binnen een week geholpen door een dierenarts.
In deze blog een bijzondere euthanasie die veel indruk op mij heeft gemaakt. Een euthanasie is voor een dierenarts geen leuke aangelegenheid. Het kan ondanks de lading een fijne oplossing voor een uitzichtloos lijden van een hond zijn.